Od momentu nowelizacji art. 28 ust. 1 Ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (dalej jako: pr.bud.), która weszła w życie w dniu 28 czerwca 2015 roku, treść tego przepisu budziła wątpliwości.

Do czasu nowelizacji art. 28 ust. 1 pr.bud. miał następujące brzmienie:

„Roboty budowlane można rozpocząć jedynie na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, z zastrzeżeniem art. 29-31.”

Powołana nowelizacja spowodowała wykreślenie w art. 28 ust. 1 pr.bud. słowa „ostatecznej”, w związku z czym powstała wątpliwość co do tego, czy roboty budowlane można rozpocząć od razu po wydaniu pozwolenia na budowę, czy należy wstrzymać się do momentu, gdy decyzja stanie się ostateczna tzn. od decyzji nie będzie można wnieść odwołania w administracyjnym toku instancji.

więcej

W polskiej procedurze cywilnej obowiązuje zasada „iura novit curia”, zgodnie z którą Sąd zna prawo i nie musi opierać rozstrzygnięcia na podstawie prawnej wskazanej przez którąkolwiek ze stron. Ta zasada doznaje jednak pewnych wyjątków – jeden z nich dotyczący art. 5 Kodeksu cywilnego (dalej jako: K.c.), został sformułowany w wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 17 lutego 2017 roku o sygn. akt V ACa 445/16.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 5 K.c.:

„Nie można czynić ze swego prawa użytku, który by był sprzeczny ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub z zasadami współżycia społecznego. Takie działanie lub zaniechanie uprawnionego nie jest uważane za wykonywanie prawa i nie korzysta z ochrony.”.

Przepis został sformułowany w sposób pozwalający na jego szerokie zastosowanie w sytuacjach, w których wydanie rozstrzygnięcia choć zgodne z przepisami prawa, jest niesprawiedliwie w odbiorze społecznym.

W doktrynie podkreśla się, że art. 5 K.c. nie powinien być wykorzystywany powszechnie przez Sądy, gdyż jest rozwiązaniem absolutnie wyjątkowym i jego stosowanie powinno być ograniczone tylko do sytuacji rażąco niesprawiedliwych.

więcej