W dniu 12 października 2017 roku Sąd Najwyższy wydał wyrok w sprawie o sygn. akt IV CSK 708/16, w którym rozstrzygnął kwestie wydania (oddania) dzieła i związanego z nim obowiązku odbioru dzieła na gruncie art 643 Kodeksu cywilnego (dalej jako: K.c.), zgodnie z którym:
„Zamawiający obowiązany jest odebrać dzieło, które przyjmujący zamówienie wydaje mu zgodnie ze swym zobowiązaniem.”.
W przedmiotowej sprawie powód (przyjmujący zamówienie) wniósł pozew przeciwko zamawiającemu o zasądzenie wynagrodzenia za wykonane dzieło. Sąd Okręgowy powództwo oddalił.
Zgodnie z ustaleniami Sądu I instancji, łącząca strony umowa o dzieło zawierała klauzulę, zgodnie z którą zamawiający mógł odstąpić od umowy w razie przekroczenia przez przyjmującego zamówienie terminu określonego w umowie. Powód dostarczył zamawiającemu dzieło po upływie wskazanego wyżej terminu, przy czym zamawiający odstąpił od umowy pismem nadanym w urzędzie pocztowym, które dotarło do przyjmującego zamówienie po oddaniu przez niego dzieła.
Sąd I instancji uznał, iż pozwany skutecznie odstąpił od umowy, a klauzulę umowną zawierającą prawo odstąpienia od umowy zakwalifikował jako lex commisoria w rozumieniu art. 492 K.c. o treści:
„Jeżeli uprawnienie do odstąpienia od umowy wzajemnej zostało zastrzeżone na wypadek niewykonania zobowiązania w terminie ściśle określonym, strona uprawniona może w razie zwłoki drugiej strony odstąpić od umowy bez wyznaczenia terminu dodatkowego. To samo dotyczy wypadku, gdy wykonanie zobowiązania przez jedną ze stron po terminie nie miałoby dla drugiej strony znaczenia ze względu na właściwości zobowiązania albo ze względu na zamierzony przez nią cel umowy, wiadomy stronie będącej w zwłoce.”.