Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 5 lipca 2016 roku o sygn. akt II OSK 2350/15 rozstrzygnął problem budzący wątpliwości wśród inwestorów oraz właścicieli nieruchomości dotyczący stosowania odpowiednich przepisów prawa w odniesieniu do stwierdzenia wygaśnięcia decyzji o pozwoleniu na rozbiórkę.
W przedmiotowej sprawie właściciel nieruchomości zawarł z inwestorem umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości, której przedmiotem było między innymi upoważnienie do dysponowania nią na cele budowlane. To umożliwiło inwestorowi uzyskanie decyzji o pozwoleniu na rozbiórkę budynków. Umowa przedwstępna wygasła, po czym właściciel nieruchomości wniósł o stwierdzenie wygaśnięcia pozwolenia na rozbiórkę na podstawie art. 162 § 1 pkt 1 i pkt 2 Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej jako: K.p.a.).
Organ wydał decyzję, w której odmówił stwierdzenia wygaśnięcia decyzji o pozwoleniu na rozbiórkę, argumentując to tym, iż nie zaszła przesłanka z art. 37 ust. 1 Ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (dalej jako: Pr.bud.), tj. nie doszło do nierozpoczęcia rozbiórki przed upływem 3 lat od dnia, w którym decyzja o rozbiórce stała się ostateczna.